Posted on

گروهی نخبه‌ی معماری دور هم جمع شدند، تیم شدند و اراده کردند برجی بسازند «ایستا»، «کارا» و «زیبا». یکی مأمورِ تهیه نقشه شد، دیگری تدارک مصالح را به عهده گرفت، یکی دیگر توجیه گر اقتصادی و مأمور جذب سرمایه شد و برای ساخت بنا، معماری منظر (محوطه‌سازی) و معماری داخلی هم تقسیم کار و برنامه‌ریزی کردند. زمینی خوش جا، انتخاب شد و بنا، بنا گردید؛ برجی بلند، مقاوم، کاربردی و بسیار زیبا. این جوانان با عرق حاصل از خستگی بر پیشانی و گونه‌های خیس از اشک شوق، گرم جشن و شادی بودند که کسی آمد، بدون هیچ توضیحی سند زمین را نشان داد و «همه چیز» را صاحب شد! آن‌ها به همه چیز فکر کرده بودند، بجز مالکیت زمین و زیرساخت های بنا و این یعنی از دست رفتن همه سرمایه‌هایشان، در یک چشم بر هم زدن…

نظم موجود در فضای مجازی

این را گفتم تا بگویم چه بر ما می‌رود در فضای مجازی! گروه‌گروه نخبگانمان باید بر اساس الگوهای دشمنان قطعی خود تمام سرمایه‌هایشان را هزینه کنند؛ بر اساس قوانینِ شیطان بزرگ، زندگی مجازی خود را ادامه دهند و مدام ثناگو و مُبلغِ شرکت های متعلق به صهیونیست‌ها حتی در سایت‌های خود باشند تا دیده شوند و البته در حد چاپلوسی و تسلیم بودنشان در برابر «نظم موجود در فضای مجازی» دیده خواهند شد و چه بسیارند کسانی که در فضای مجازی بلای نابودی، بلای جانشان شده است؟ یا مستقل اند و دیده نمی شوند! آیا سند قابل‌اتکایی در این فضا سراغ دارید که چیزی از زیرساخت‌ها و زمین را برای صاحبِ بنای مجازی، تضمین کرده باشد؟

 

ما اتباع خارجی هستیم!

پیش از نگارش این مطلب، قصدم این بود که فرصت را غنیمت بدانم و از سبک زندگی در فضای مجازی بگویم، ولی قدم زدن و فکر کردن به اندک دستاوردهای ناقص و مشروطمان در فضای مجازیِ کنونی هم نتوانست مرا متقاعد کند که در «زمین دشمن» می‌شود با «ارزش های خودمان» زندگی کنیم؛ آن هم زمانی که حتی اجازه خرید و تملک هم نداریم و در اینترنت برای آمریکایی‌ها، اتباع خارجی محسوب می‌شویم!

شناسه عددی (IP)، نشانی اینترنتی (Domain) و فضای اینترنتی (Hosting) را حداکثر یک ساله به ما اجاره می‌دهند و چه بسیارند کسانی که دامنه تارنمایشان را از دست داده‌اند یا پایگاه اینترنتی آن‌ها با مشکلِ فضای اینترنتی مواجه شده و بخش بزرگی از سرمایه زندگی‌شان، به آنی در مقابل چشمان بهت‌زده و نگران آن‌ها از میان رفته است. این واقعیتِ تلخ را باید پذیرفت که ما در فضای مجازیِ کنونی، حق مالکیتِ سرزمینی نداریم و زندگی مجازی ما، در تملکِ سازمان های آمریکایی چون ICAN است!

 

در سرزمین مجازی آن‌ها

پس «آموزش» آنجا معنا می‌یابد که «اراده» موثر باشد. این یعنی اینکه ما چگونه به کودکمان بیاموزیم که دزدی نکند، مشروب نخورد، ارتباط جنسی نامشروع نداشته باشد، آدم نکشد و در یک کلام مسلمانِ ایرانی که نه، لااقل انسان باشد، درحالی‌که این کارها و بسیاری چون آن‌ها، اصول زندگی در بازی های GTA، SIMS، Battlefield و امثال این‌ها است؟ بازی‌هایی که امروز محل زندگی کودکان ما شده‌اند…

نه! امکان ندارد توفیق قابل‌ِاتکا و افتخاری در این فضا داشته باشیم، چون در سرزمین مجازی آن‌ها، بی‌هویت‌ترین انسان های جهان هستیم! انسان‌هایی که از آن‌ها مثل برده استفاده می‌شود و حتی اجازه داشتن شناسه عددی منحصربه‌فرد خود را هم ندارند و حذف هویت مجازی‌شان، تنها به اراده طرف آمریکایی بسته است و اگر او بخواهد، اثری از ما در فضای مجازی باقی نخواهد ماند؛ یعنی اعدام بدون محکمه و محاکمه. همه این‌ها، واقعیت های فضای مجازی هستند؛ مگر…

 

انقلاب اسلامی در فضای مجازی

مگر اینکه «انقلاب اسلامی در فضای مجازی» اتفاق بی افتد و ما بتوانیم «استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی» را در این فضا هم، مانند فضای واقعی به دست آوریم. پس بی آیید باهم، هم عهد و هم راه شویم و سیاست‌ها و اولویت های زیر را که برگرفته از منویات و فرمان‌های امام خامنه‌ای است، با حفظ ترتیب دنبال کنیم:

۱٫ مواجه فعال و مبتکرانه و حضور خلاقانه در فضای مجازی، از نظر فنی و محتوایی.

۲٫ به حداقل رساندن اتکای فنی کشور به کشورهای دیگر در فضای مجازی از طریق تولید سیستم‌عامل بومی و طراحی سخت‌افزارها و نرم‌افزارهای مناسب دیگر.

۳٫ کاهش مراجعه کاربران ایرانی به اینترنت جهانی از طریق اجرای شبکه ملی اطلاعات، آی پی تی وی، آی پی مدیا و پروژه‌های دیگر و راه‌اندازی و تقویتِ جایگزین های مناسب برای سرویس های خارجی از جمله راه‌اندازی یا تقویت حداقل یک موتورجستجو و چندین سرویس ایمیل قوی و قابل رقابت با نمونه‌های مطرح خارجی.

۴٫ آموزش عمومی، فرهنگ‌سازی و هشیار سازی مردم در مورد مخاطرات فضای مجازی از طریق تولید تارنماهای آموزشیِ قوی وجذاب و اقدامات متناسب دیگر.

۵٫ مقدم داشتن محتوا نسبت به زیرساخت‌ها و تولید وسیع و زاینده محتوای مفید در فضای مجازی.

۶٫ استفاده حداکثری از نیروها و تشکلهای مردمیِ حزب‌اللهی با هدف استفاده از فرصت‌های فضای مجازی و ایجاد باشگاه‌ها، کانون‌ها و انجمن های عمومی و تخصصی.

۷٫ مسلط کردن کشور بر دروازه‌های ورودی و خروجی فضای مجازی، به نحوی که امکان ارتباطات رمز شده و دور زدن سامانه فیلترینگ کشور وجود نداشته باشد.

۸٫ دستیابی به بالاترین سطح از امنیت و سلامت در فضای مجازی از طریق تولید سامانه ضدبدافزار بومی و تقویت و بالا بردن سرعت و دقت سامانه‌های پالایش محتوای مضر.

۹٫ در نظر گرفتن شرایط جنگ فرهنگی از طریق تولید بازی های رایانه‌ای قوی و جذاب و حاکم کردن روحیه جهادی و گسترش تعامل و هم افزایی در میان نهادها و فعالان فضای مجازی.

۱۰٫ صیانت از زیرساخت های حیاتی در برابر حملات اینترنتی و جلوگیری از نقض حریم خصوصی و سرقت اطلاعاتِ کاربران.

۱۱٫ ارتباط و همکاری با ملت‌ها از طریق ایجاد گروه بزرگ و قوی از پایگاه‌های خارجیِ هماهنگ با سیاست های جمهوری اسلامی ایران در عرصه‌های گوناگون به ویژه عرصه فرهنگی.

۱۲٫ ایجاد ائتلاف قوی از ملت‌ها و دولت‌های جهان با هدف تشکیل سازمان جهانی اینترنت و از میان بردن انحصار آمریکا در فضای مجازی/.

این مطلب، امروز در صفحه یکصد و پنجاه و یک «پلاک ۱۳۹۳» (ویژه نامه نوروزی روزنامه قدس) منتشر شده است.

2 Replies to “توپ توی زمین خودمان است”

  1. سلام‏ ‏
    از‏ ‏روزی‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏برنامه‏ ‏برخط‏ ‏صحبت‏ ‏کردی‏ ‏شناختمت‏ ‏و‏ ‏مطالب‏ ‏رو‏ ‏تو‏ ‏اینجا‏ ‏دیدم‏ ‏،‏ ‏بسیار‏ ‏زیاد‏ ‏با‏ ‏مطالب‏ ‏شما‏ ‏هم‏ ‏عقیده‏ ‏و‏ ‏موافقم‏، در جمع‏ ‏های‏ ‏دوستانه‏ ‏و‏ ‏خانوادگی‏ ‏خیلی‏ ‏سعی‏ ‏میکنم‏ ‏که‏ ‏اصل‏ ‏ماجرا‏ ‏رو‏ ‏تو‏ ‏خیلی‏ ‏از‏ ‏زمینه‏ ‏ها‏ ‏که‏ ‏مردم‏ ‏ناخودآگاه‏‏ ‏و ‏کورکورانه‏ ‏درونش‏ ‏قرار‏ ‏گرفتن‏ ‏و‏ ‏متوجه‏ ‏نیستن‏ ‏براشون‏ ‏روشن‏ ‏کنم‏‏، ولی‏ ‏متاسفانه‏ ‏هر‏ ‏روز‏ ‏شاهد‏ ‏افزایش‏ ‏مردم‏ ‏فریب‏ ‏خورده‏ ‏و‏ ‏همسو‏ ‏با‏ ‏افکار‏ ‏جهت‏ ‏دار‏ ‏غرب‏ ‏میشم‏ ‏…‏ ‏‏‏ ‏
    از‏ ‏مطالب‏ ‏شما‏ ‏بسیار‏ ‏ممنونم‏ ‏و‏ ‏خوشحالم‏ ‏که‏ ‏تنها‏ ‏نیستیم‏ ‏.
    برای‏ ‏بیدار‏ ‏کردن‏ ‏مردم‏ ‏آماده‏ ‏هر‏ ‏کمکی‏ ‏هستم‏‏ ‏.
    موفق‏ ‏باشید‏ ‏.‏ ‏

    1. درود
      ممنون که در راه نجات مردمت می کوشی.
      البته من به عکس شما هر روز افراد بیشتری را می بینم که مجاهده را آغاز می کنند و روزی نیست که ایمیل یا پیامی از مردم عزیزم دریافت نکنم که خبر پیوستن خود به راه خدا در فضای مجازی را برایم مخابره می کنند!

      سپاس

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *