Posted on

فیلتر

کاش دولت دلم هم،

بدی های وجودم را فیلتر می کرد.


8 Replies to “فیلتر”

  1. این عکسی که برای صفحه ی فیلترینگ گذاشتید، با سایت پیوند ها جایگزین شده. فیلتر شدن گوگل هم کذب محضه. مگر اینکه چند ثانیه اتفاق افتاده باشه. من از صبح تا حالا دارم با گوگل کار می کنم. از طرفی گوگل سرویس https رو هم فعال کرده. پس برای فیلتر کردن کامل گوگل باید سرویس https اش رو هم فیلتر کنن و چون تنها راه بستن http، بستن IP گوگل هست، تمام سرویس های گوگل مانند Gmail هم فیلتر خواهند شد.

  2. فیلترینگ در حکومت اسلامی بسیار جالب است! هر که حق گو است فیلتر می شود و یاوه گویان آزادانه به یاوه سرایی مشغولند.

    1. درود بر آزادی
      متاسفانه حرف شما را تا حدودی قبول دارم، زیرا امثال شما کم نیستید که یاوه می گویید و آزادانه می چرخید…
      به امید روزی که یاوه گویان اینترنتی چون دنباله های آنان در فضای حقیقی از درد بی توجهی منفجر شوند؛ آمین.
      آزادیت حقیقی باد، بدرود!/.

    1. واکیوپیران
      اول گمان می کردم جوانی می کنی ولی منطقی هستی… اما نه!
      ظاهرا از شما انتظار زیاد و نابجایی داشته ام…
      به هر حال هنوز هم منتظر پاسخ پیامم هستم:
      “درود دوباره
      من یک بچه مسلمان و معتقد به ائمه معصومین (ع) هستم و تا این لحظه حتی یکبار نشنیده ام که ائمه معصومین (ع) را کسی در حد خدا (!!!) بداند.
      ما آنان را مصداق آیات زیادی از قرآن می دانیم، از جمله آیه ۵۵ سوره مائده که می فرماید:
      إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاَهَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاهَ وَهُمْ رَاکِعُونَ
      ولى شما تنها خدا و پیامبر اوست و کسانى که ایمان آورده ‏اند همان کسانى که نماز برپا مى ‏دارند و در حال رکوع زکات مى ‏دهند
      اگر دوست دارید منظور از “کسانی که… در حال رکوع زکات می دهند” را بدانید بهتر است رجوع کنید به “تفسیر طبری , ج ۶, ص ۱۸۶; احکام القرآن (تفسیر جصاص ), ج ۲, ص ۵۴۲; تفسیر بیضاوی , ج ۱, ص ۳۴۵; الدرالمنثور, ج ۲, ص ۲۹۲″ (منابع شیعه و سنی).
      ما شیعیان این بزرگواران را الگوهای خود می دانیم تا به بصیرت برسیم و همانا بصیرت بزرگترین تفاوت شیعه با دیگر مذاهب اسلامی است:
      قَدْ جَاءکُم بَصَآئِرُ مِن رَّبِّکُمْ فَمَنْ أَبْصَرَ فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ عَمِیَ فَعَلَیْهَا وَمَا أَنَاْ عَلَیْکُم بِحَفِیظٍ
      به راستى رهنمودهایى از جانب پروردگارتان براى شما آمده است پس هر که به دیده بصیرت بنگرد به سود خود او و هر کس از سر بصیرت ننگرد به زیان خود اوست و من بر شما نگهبان نیستم (الانعام / ۱۰۴)
      پس عده ای از ما عمر خود را بر روی تحلیل آیات الهی می گذارند و بقیه از آن عده به عنوان “معلم” استفاده می برند، به سان فردی که پزشکی می خواند و مردم برای بهبود دردشان به او رجوع می کنند.
      کما اینکه خدایمان نیز به وضوح فرموده است:
      کَذَلِکَ إِنَّمَا یَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاء إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ غَفُورٌ
      از بندگان خدا تنها دانایانند که از او مى‏ ترسند آرى خدا ارجمند آمرزنده است (فاطر / ۲۸)
      و چه زیبا همه مارا به فراگیری علم الهی فرا می خواند:
      بِمَا کُنتُمْ تَدْرُسُونَ
      علماى دین باشید (آل عمران / ۷۹)
      برادر گرامی!
      اشتباه به عرضتان رسانده اند!
      ما هرگز به امام علی (ع) دخیل نمی بندیم و از او حاجت نمی خواهیم.
      بلکه ایشان و بقیه امامانمان را، به فرموده خدایمان و به واسطه قرب الهی شان، وسیله شفاعت قرار می دهیم:
      لَا یَمْلِکُونَ الشَّفَاعَهَ إِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِندَ الرَّحْمَنِ عَهْدًا
      اختیار شفاعت ندارند جز آن کس که از جانب [خداى] رحمان پیمانى گرفته است (مریم / ۸۷)
      و چه کس بالاتر از امیر مومنان علی (ع) و فرزندان مطهرشان برای “پیمان” گرفتن؟
      اگر منظور ذات مقدس الهی در این آیه مبارکه انسانها نیست، پس چیست؟
      البته خداوند با این آیه شریفه تکلیف بحث شما را کاملا روشن کرده است:
      یَوْمَئِذٍ لَّا تَنفَعُ الشَّفَاعَهُ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَرَضِیَ لَهُ قَوْلًا
      در آن روز شفاعت [به کسى] سود نبخشد مگر کسى را که [خداى] رحمان اجازه دهد و سخنش او را پسند آید (طه / ۱۰۹)
      الله رحمان در سوره کهف یکی از کارهای پسندیده معاصران اصحاب کهف را بنا کردن بنایی می داند که به قصد تکریم آنان تبدیل به عبادتگاه می شود.
      پس عزاداری می کنیم چون پروردگارمان می فرماید:
      ذَلِکَ وَمَن یُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَى الْقُلُوبِ
      … هر کس شعایر خدا را بزرگ دارد در حقیقت آن از پاکى دلهاست (الحج / ۳۲)
      کما اینکه رفتگان از عزاداری ما سودی مادی نمی برند و این حرکت همانا بزرگداشت راه درست کسانی است که “شعائر خدا را بزرگ” داشته اند.
      و چقدر طبیعی است بی تابی انسانها در فراغ عزیزانشان.
      گرامی!
      من هرگز به یاد نمی آورم “لعن و نفرین” مسیحیان را از طرف خودم یا نزدیکانم یا هم کیشانم…
      همانگونه که دیدید کلمه ای از احادیث مبارک استفاده نکردم!
      و تمام استنادات من بر قرآن بود، باشد هدایت شویم.
      درباره آیه استدلالی در دیدگاه پیشینم نیز منبع به روشنی ذکر شده است، می توانید از همان قرآنی که از آن برای سفسطه استفاده می کنید، کمک بگیرید.
      گفته اید: “کتاب الله نیاز به مفسر ندارد” عجبا!
      پس چگونه است که شما در متن خود کلمه به کلمه را تفسیر به رای می کنید، در حالی که یقینا از علم آن نیز بر خوردار نیستید!
      ما شیعیان به “هر کسی” اجازه تفسیر کلام خدا را نمی دهیم اما ظاهرا از دید شما هر کسی می تواند آیات الهی را بدون داشتن علم تفسیر کن…
      لطفا بفرمایید برای پنج خط آیه قرآن ده خط مطلب شما چیست؟!
      آیا برای آن می توان کلمه ای جز تفسیر به کار برد؟
      اگر می توان، پس با همان کلمه! مقصود باری تعالی از “أَهْلَ الذِّکْرِ” را بیان کنید؟
      اینکه شما هیچ فرقه ای را قبول ندارید بسیار خوب است، زیرا ما هم راهمان فقط صراط مستقیم و روشن الهی است و این تقسیم بندی ها همه مانع وحدت امت اسلام است، در حالی که همه ما باید به “ریسمان الهی” چنگ بزنیم تا هلاک نشویم. پس هیچ اصراری بر عناوین نیست…
      ولی با بکار بردن عنوان “دایناسور” برای شما به شدت مخالفم، زیرا بسیار اندک بودن شما را نمی توان به انقراض تفسیر کرد!
      درباره اصل شفاعت هم به اندازه ضرور سخن گفته ام و امیدوارم پاسختان را با محوریت همین آیات بشنوم، که خدا بر همه چیز آگاه است…
      ضمنا از حلال کردن حرام و حرام کردن حلال هم مثالی بیاوریدو استدلالتان هم فقط به آیات الهی باشد؛ لطفا!
      لَّعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ؛ بدرود/.”

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *