با چشم های باران زده و دوخته به گنبد طلای رضوی،
“دلِ شکسته ام” را به “دل شکسته طوس” قسم دادم چون او، صاف و بی کینه
بدی های همه را و همه بدی ها را در حق خودم، بی توقع بخشیده
و با توسل به امام مهر و توکل بر خدای خوبی ها،
دوری از جنود شیطانی دروغ و تهمت و غیبت و ریا را برایشان طلب کند؛
باشد لایق پاداش بی بدیل شهادت شوم.
آمین