اگر تمام فعالیتهای اقتصادی را که با تولید کالا و خدمات، با استفاده از ماشین‌آلات و تجهیزات ساخته دست بشر سر و کار دارد، به عنوان یک کل تصور کنیم، هر صنعت، زیرمجموعه ای از این کل است که تعداد زیادی از فعالیت های مشابه را شامل می شود.
با این تعریف اینترنت را می توان از جمله صنایع مادر دانست که امنیت و کیفیت آن دیگر صنایع و حتی روابط اجتماعی را تحت تاثیر قرار می دهد.
در نتیجه تا زمانی که زیرساخت های صنعت اینترنت ملی نشود، ساختمان فعالیتهای مجازی ما بر روی آب بنا شده است.
در اکثر موارد فضای اینترنتی تارنمای شما بر روی سرور غیر ایرانی است و اینترنت داخل کشور نیز از کشورهای واسط و دلال ها خریداری می شود.
این یعنی اگر “تو” قصد دیدن “تارنمای من” را داری، باید از آمریکا و یک یا چند کشور واسط اجازه بگیری و علیرغم اینکه پول خدمت دریافتی را به چند برابر ارزش واقعی آن پرداخت می کنی، ناچاری این قانون کاپیتولاسیونی را بپذیری و اطلاعات خود را که در عصر ارتباطات ارزشمندترین کالا محسوب می شود، با هزینه خودت به دشمنانت تقدیم کنی!
سالها گذشت تا اجدادمان فهمیدند مایع سیاه رنگ بدبویی را که استعمارگران از زیر زمین های ما استخراج کرده و به رایگان می برند، “طلای سیاه” نام دارد و سالها گذشته است و ما هنوز هم نفهمیده ایم اطلاعات و کلیک هایی را که دشمن از اینترنت ما به رایگان استخراج می کند، “گنج اطلاعاتی” نام دارد.
اگر صنعت اینترنت، ملی نشود و زیرساختهای اینترنت ما وارداتی، نا امن و بی کیفیت باقی بماند، استفاده بزرگ، قوی و پایدار از اینترنت قابل تعریف و برنامه ریزی نیست.
- پس اگر جهانی بیاندیشی، باید بدانی که ایجاد ارتباط امن و پایدار با دیگر ملت ها، پیش از ملی شدن صنعت اینترنت، ممکن نیست.
- اگر ملی گرایانه به اینترنت نگاه کنی، توسعه زبان و ادبیات فارسی و گسترش فرهنگ و تمدن ایرانی با اینترنتی که تولید و عرضه آن توسط بیگانگان انجام می شود، بی مفهوم است.
- اگر نگاهت به اینترنت اقتصادی است، اصلی ترین پیش نیاز تجارت، کیفیت و امنیت زیرساخت های ارتباطی است، که اینترنت کنونی فاقد هر دوی این موارد است.
- اگر دیدگاه امنیتی داری، اینترنتی که در آن تمام تراکنش های اطلاعاتی تو از چند “گیت وی” عبور می کند و دشمنانت این اطلاعات را به اصطلاح “لاگ” می کنند، بی تردید “امنیت” در آن کلمه مضحکی است.
- اگر استفاده ات از اینترنت برای تفریح است، ماهانه مبالغ زیادی را بیهوده خرج اینترنت نا امن و بی کیفیت فعلی می کنی؛ در حالی که با نصف این مبلغ، کیفیتی ده برابری را می توانی به دست آوری و از پول و وقت طلایی خود نیز بهتر بهره گیری.
- اگر اینترنت برای تو هم ابزاری است که می خواهی از طریق آن با اندیشمندان جهان ارتباط گیری و انقلابت را به جهان صادر کنی، از اینترنت اورجینال آمریکایی انتظار زیادی داری.
هر که هستی و در اینترنت به دنبال هرچیزی که می گردی، مطمئن باش ملی شدن صنعت اینترنت نه تنها برایت مشکلی ایجاد نمی کند، که شتاب تو را در رسیدن به اهدافت چند برابر خواهد کرد…
پس اگر امروز تمام توان خود را برای ملی کردن صنعت اینترنت بکار نگیریم، فردا بی تردید پشیمان خواهیم شد؛ زمانی که دیگر چاره ای جز زندگی زیر یوق استعمار نوین نداریم.
- این مطلب در صفحه بلاگستان بیست و نهمین شماره هفته نامه “۹ دی” منتشر شده است…