امروز شنوندۀ سخنِ زیبایِ رئیس‌جمهور بودم؛ سخنِ شیرینی که کامم را تلخ کرد!

آقای روحانی گفت: «قوۀ‌قضاییه از دیدگاه قانون اساسی قوه مستقلی است و قضات با استقلال به داوری می‌پردازند و هیچ قوه و صاحب نفوذی نمی‌تواند و نباید در داوری عادلانه آن‌ها تأثیر بگذارد و دولت وظیفه خود می‌داند که به دستگاه قضایی کشور که مسئولیت بسیار سنگین و حساسی به دوش دارد، کمک کند.»^*

اما آیا روا است که رئیس دولت نداند که دولتش به نام او حرمت دستورات قضایی را می‌شکند؟

همین دیروز معاون قضایی دادستان کل کشور برای چندمین بار^* خبر از نقض دو دستور قضایی توسط دولت^* داد؛ دستوراتی که بر پایهٔ قانون و برای جلوگیری از نقضِ بیشترِ حریمِ خصوصی و حقوقِ شهروندیِ شهروندانِ ایران اسلامی در محیط نرم‌افزارهایِ صهیونیستیِ «واتس‌اَپ» و «اینستاگرام» به‌دستِ مقام قضایی انشاء شده و وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات به نام رئیس‌جمهور^* از انجام آن‌ها سر باز می‌زند.

اکنون‌که هم سخنگوی قوۀ‌قضاییه از نافرمانی وزیر ارتباطات سخن گفته^*و هم دادستانی کل کشور عدم اجرای دستورات را تائید کرده است^*، باید منتظر ماند و دید رئیس دستگاه قضا که صراحتاً می‌گوید: «قاضی در مقام صدور، اجرا و پیگیری حکم باید مستقل باشد» و «استقلال هزینه‌بردار است اما من از استقلال قاضی حمایت می‌کنم تا حکم عادل بدهد و از استقلال قضا در همه انحاء و مواطن در دیوان عالی، دیوان عدالت اداری و محاکم دادگستری نیز حمایت می‌کنم… تا مجموعه به جلو برود»^*با متخلفین از قوانین جمهوری اسلامی ایران چه برخوردی خواهد کرد و چگونه از ارج و آبروی دستگاه قضا که میراث گران‌بهای شهید بهشتی و ده‌ها شهید راه عدالت است، دفاع می‌کند؟/…