Posted on


چه غربت با شکوهی!

شکر که در میان قوم بی غیرت نیستی؛ امام رضا (ع).

————————————————————————-

* به مناسبت اولین سفر زیارتی متاهلانه در پانزدهم مهرماه ۱۳۸۸ به مشهد مقدس.

4 Replies to “غربت”

  1. بازتاب: Najafabad
  2. بازتاب: رامیم
  3. آره
    شکر که نیستی و ببنی
    ببینی بی غیرتی ما رو
    ببینی حال زار ما رو
    ببنی غرق شدنمون رو
    ببنی بی تفاوتی مون رو
    ببنی حرف زدن و عمل نکردنمون رو
    ببنی که بی ارزش می کنیم ارزش ها رو با رفتار نادرستمون
    آه که شکر که نیستی ، ولی آه که می بنینی
    آه از غربتت ، آه از غربت فرزندت، آه

    1. درود بر آخرین پناه
      آری!
      شکر که نیستی و بی حرمتی ها را نمی بینی.
      که چگونه در حضور تو، بی شرمانه فرزندت را دل خون می کنند…
      ممنون که تارنوشت حقیر من و خوانندگان بزرگش را لایق دیدگاه زیبایت دانستی؛ اما منظور من از “قوم بی غیرت” اعرابی است که با ائمه بقیع چنین کردند.
      در راه وصل به جانان، شاد باشی؛ بدرود/.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *