قدر نشینت شدم، قطره قطره باریدم به لبخندی میهمانم کن؛ خدا.

با شتاب وارد رحم شدی، نطفه شدی، جنین شدی و به دنیا آمدی… چند سال داری ای قطره؟

کیلومترها، از آسمان، به شوقِ بوسیدنِ تو آمده است و تو بی رحمانه، با چترت، بوسه اش را رد می کنی؟ قطره امیدوار بخار می […]

لبهای خشکم را با بوسه ات تر کردی و دل آتشینم را خنک…